Mapka zapożyczona z tego wpisu. Co ciekawe ostatnio jadąc dokładnie taką samą trasą miałem dokładnie takie same przeżycia, ale o tym dalej.
Po 3 dniach zasuwania przyszedł czas na odpoczynek. W szkole zaplanowałem sobie trasę, ponieważ było bezchmurnie. Oczywiście wygadałem, że znając życie będzie padać tuż po tym jak skończę lekcje. Za wiele się nie pomyliłem. Docieram do domu ze szkoły. Przebieram się i przesiadam się na szosówkę. Niestety znowu jazda bez pulsometru- chyba baterie zdechły. Muszę zajrzeć do zegarmistrza. Od początku jazda spokojna. Założenie było takie, by jechać i się w ogóle nie zmęczyć. W Górkach Dużych zauważam, że zbliża się taka mała chmura. Uznałem, że może trochę z niej padać. Skróciłem trasę maksymalnie. Tak na wszelki wypadek. No i stało się. Przed Dłutowem zaczyna mżyć, a w Dłutowie padać. Zatrzymuję się pod dachem na przystanku autobusowym, by założyć rękawki. Zaczyna lać. W sumie lać to mało powiedziane.
Nie wiem czy dobrze widać, ale na asfalcie są takie bąble
Widząc tą ścianę deszczu uznałem, że najrozsądniej będzie troszkę przeczekać. Chwilkę później dobiegają (dosłownie) jakieś 2 dziewczyny, które też chciały przeczekać deszcz, więc najbliższe 20 (30???) minut mija ciekawie. Swoją droga to one nigdy nie widziały kolarza? Bo tak dziwnie się na moje spodenki. Powoli przestaje padać. Na drodze mija mnie znajomy z ustawki. Wyżywał się na kierowcy, w sumie nie wiem czemu. Chyba kierowca zajechał mu drogę, a na śliskiej nawierzchni może się to źle skończyć. nie przestało padać, ale ruszam, bo uznałem że zaraz nie będzie padać. Po 500m postój. Nic nie wiedzę! Zdejmuję czarne szkła z okularów i jadę dalej w samych korekcyjnych. Przy okazji zrobiłem zdjęcie rzeki po jakiej było mi dane jechać.
Wspomniana rzeka
Dla porównania:
Tak normalnie wygląda to miejsce. Przesunięcie kilka(naście?) metrów.
Jadę dalej. Zjeżdżam w dół, gdzie chyba biję rekord prędkości na zakręcie w ulewie. Na szczęście kawałek dalej ulewa zmieniła się w mżawkę, więc spokojnie dojechałem domu.
W planach była ostra jazda, bo muszę się przyzwyczaić to rwanego tempa. Od razu prędkość podchodziła pod 40km/h. Na Gierkówce kilka razy 60km/h przekraczałem. Tutaj osiągam najwyższy (jak do tej pory) puls maksymalny- 199ud/min. W Tuszynie skręcam na okoliczne pagórki. Tutaj zaczyna przeszkadzać wiatr i nachylenie z rzędu 1-6% (zależy od pagórka) nie sprzyja utrzymywaniu wysokich prędkości. Po zabawie z pagórami skręcam na Dłutów. Raczej płaski odcinek z delikatnym zjazdem, ale otwarta przestrzeń potęgowała wiatr. W Dłutowie mój ulubiony okoliczny pagórek by po chwili rozkoszować się fajnym zjazdem. W idealnych warunkach (wiatr w plecy) w okolice 70km/h można się bujnąć. Niestety dzisiaj nie dało rady. Kawałek dalej taka fajna dość stroma zmarszczka, która potrafi dać nieźle w kość. Potem już niemal cały czas do Pabianic lekko z górki. Zacząłem powoli zmniejszać tempo. Najpierw na strefę podprogową, potem tlenową, a przed Pabianicami regeneracyjną.
PS. Forma niemal taka jak we wrześniu 2009 (wtedy miałem największą).
Trasa: Pabianice -> Rydzyny -> Las Rydzyński -> Dłutów -> Borkowice -> Dłutówek -> Las Ślądkowicki ->Dąbrowa -> Pawlikowice -> zielony szlak -> Mogilno Małe -> Wielka Woda -> Pabianice
A na górala sobie wsiadłem, bo doszedłem do wniosku, że teraz będą matury, czyli mało lekcji, więc najeżdżę się na szosówce do takiego stopnia, że będę już rzygać. Na szybciutko wymyśliłem sobie pętelkę. Najpierw kieruję się na Rydzyny, gdzie niedaleko Bukowej Góry skręcam do lasu.
Gdzieś w lesie
Kawałek dalej znajduje się taki fajny pagórek. Średnie nachylenie raptem 1,5% na dystansie 4km, ale momentami jest nieco więcej. Przyjemnie się na to wjeżdża. Z resztą jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma.
W trakcie podjeżdżania
Na szczycie zmienia się nawierzchnia na asfalt i zaczyna się delikatny zjazd. Bez pedałowania >30km/h się jedzie. Tylko trzeba uważać na końcu, bo ostry zakręt jest.
I w trakcie zjeżdżania
Jadę sobie spokojnie asfaltem do Dłutowa. Po drodze całkiem fajny widoczek na żółte pole.
Przed Dłutowem
W Dłutowie kieruję się na Dłutówek, by dalej przez las dojechać do Pawlikowic. W Pawlikowicach zahaczam o cmentarz wojenny.
"Tu spoczywają żółnierze armii niemieckiej i rosyjskiej poległych w I wojnie światowej w latach 1914-1918"
Dojeżdżam do Pawlikowic, gdzie wąskim leśnym "przesmykiem" jadę do Lasu Karolewskiego.
Wspomniany wyżej "przesmyk"
W Lesie Karolwskim "zimową" trasą wracam do Pabianic.
A w planach miałem taką fajną pętelkę przez Poddębice. Skróciłem trasę, bo cięzko mi się jechało od samego początku (wysoki puls). Dlatego postanowiłem zrobić tempówkę. I wyszło mi mniej więcej tak: 0-10km: puls ~155ud/min 10-20km: interwałowo puls w granicach 150-170ud/min 20-35km: ostro puls rzadko spadał poniżej 168ud/min 35-40km: podprogowo puls ~160ud/min
Na koniec wpadłem do sklepu, gdzie kupuję olej "Shell" do napędu.
A tytułowy rajtuzoland to Aleksandrów Łódzki. Dlaczego rajtuzoland, a nie inaczej?? Bo tutaj wytwarza się najwięcej rajtuz, skarpet itp. w Polsce.
Z kumplem o ksywie Drift wybraliśmy się na rowery. Mimo padającej mżawki jechało się fajnie. Tempo dość szybkie jak na górala. Do Dobronia dojeżdżamy ze średnią ~28km/h.
Zaczyna się jazda pod wiatr, a kumpel robi się nieco głodny. Troszkę wolniej jedziemy aż do samych Pabianic, do których o dziwo dojeżdżamy przez pola, bo doszliśmy do wniosku, że i tak brudni jesteśmy.
Trasa: Pabianice -> Hermanów -> Terenin -> Pawlikowice -> szlak zielony -> Staw Jeziorko -> szlak zielony -> szlak czerwony > Wielka Woda -> dukt na północ -> Pabianice
Dla odmiany troszkę w terenie dzisiaj. Wyjeżdżam standardowo przez pola. Po drodze spotykam kumpla, który również na MTB dzisiaj. Pogadałem z nim chwilkę i jadę dalej. Troszkę mokro dzisiaj, więcj gdzie niegdzie trzeba było uważać na kałuże.
Fakt faktem, ten pomysł położył wszystkich na łopatki. Ze śmiechu oczywiście. Rozpalamy grila. Objadam się troszkę. Chwilkę jeszcze się pokrzątałem i zwinąłem się pod wieczór. Do domu wracam okrężną drogą przez pola.
Trasa: Dom -> Polfa -> Nowy Rynek -> Dom -> Pola -> 1 LO -> Dom -> Sklep -> Dom
Najpierw do pracy znajomego, by skserował terminarz wyścigów szosowych na rok 2010, potem na ryneczek dać znajomemu skserowany terminarz. Dalej pyszny obiadek w domu. Na 13.30 byłem umówiony przy szkole, ale wybyłem z domu dużo wcześniej by zrobić małą pętelkę na polach. Jadę do szkoły. Po drodze spotykam brata Michała, który przekazuje mi kultowe hamulce Campagnolo Chorus (nie byłem w szkole, bo leczę jeszcze troszeczkę lekkie przeziębienie). Dojeżdżam do szkoły, gdzie oddaje koleżance paczkę w postaci kilku książek. Wracam do domu, zabieram kasę i jadę do sklepu na drobne zakupy.
Od wczoraj mocny katar mnie męczy. Dzisiaj jest dużo lepiej, więc pokusiłem się na jazdę. Jadę standardową trasę, ale nagle postanowiłem skręcić na Kudrowice, by powrót mieć z wiatrem w plecy. Niestety za wcześnie skręciłem w lewo. Tej drogi nie ma na mapie google (można ją zobaczyć tylko na satelicie). Jadę gładziutkim asfaltem, gdy dojeżdżam do.... Konina. W Koninie skręcam w lewo na wieś Majówka. Niestety to był błąd. Za jakiś kilometr kończy się asfalt i zaczyna droga gruntowa. Zawracam z powrotem do Konina i kieruję się na właściwą drogę. Tutaj mam okazję ominąć gigantyczną dziurę na drodze z Porszewic do Lutomierska. Dalej w sumie nie ma co opisywać, bo za dużo się nie działo. jechałem tak jak wcześniej, czyli tempem mieszanym. Mam nadzieje, że do jutra wyzdrowieję. :)
Mam 18lat, uczę się w 1LO w klasie geograficzno-historycznej. Nie trzeba chyba pisać, że lubię geografię i turystykę, dlatego od czasu do czasu staram sobie zorganizować jakąś dłuższą/ciekawszą trasę z nastawieniem na zwiedzanie. Zawsze jeździłem turystycznie, ale od marca 2009r. zacząłem trenować kolarstwo szosowe. Oczywiście nie trzeba pisać, że lubię dystanse składające się z 3 cyfr przed przecinkiem. :)
Kontakt:
GG: 1326631
Poczta: radek_3131@o2.pl